Is het voorstelbaar dat we in 2030 minder personeel nodig hebben in de sector zorg en welzijn en dat de zorg en welzijn ook nog eens goedkoper is? Gewoon omdat we bijvoorbeeld optimaal gebruik maken van zorgtechnologie. En omdat Tech-bedrijven zich op de zorgmarkt hebben gestort. Ik weet niet of dat onze toekomst zal zijn, wel ben ik er van overtuigd dat de arbeidsmarkt in 2030 er anders uit gaat zien. Ik zou bijna zeggen; “moet zien”.
En hoe ziet het werk er dan uit, onder invloed van al die technologische doorbraken, hebben we dan meer behoefte aan anders opgeleide mensen? En willen we alle potentiële nieuwe medewerkers benutten, moeten we dan meer gaan denken in competenties en vaardigheden en minder in diploma’s?
Het is belangrijk dat nieuw en zittend personeel meer perspectief krijgt. Zich kan ontwikkelen, kijken waar het gras groener is. Als de sector meer ketengericht gaat werken, dan draagt de samenwerking bij aan mobiliteit en onderlinge uitwisseling van personeel. En dan zijn Cao’s geen beperking maar bieden zij een kader aan het welzijn van medewerkers.
Medewerkers nemen op hun beurt de verantwoordelijkheid om actief te blijven. Ze lopen niet weg voor verandering, maar passen zich aan, laten zich bijspijkeren met de laatste technologische ontwikkelingen. Werkgevers kunnen dat proces faciliteren.
Jan Rotmans, hoogleraar aan de Erasmus Universiteit te Rotterdam schetste in zijn boek ‘Verandering van tijdperk, Nederland kantelt’ al een beeld van een grote ommekeer in denken, organiseren en sturen. Omdat alles zo snel verandert moet je jezelf als organisatie blijven ontwikkelen en bereid zijn jezelf telkens opnieuw uit te vinden. Ook de commissie Borstlap is van mening dat de bakens van het arbeidsmarktbeleid moeten worden verzet. De arbeidsmarkt moet meer toekomstbestendig worden, meer wendbaar zijn en meer duidelijkheid verschaffen. Het duurzaam inzetbaar houden van alle potentieel werkenden vormt hierin de rode draad.
Het gaat in zorg en welzijn om mensen en niet alleen om banen. Om een toekomstbestendig zorgstelsel, waarin een goede relatie tussen client en professional centraal staat als leidend principe voor besturing. Een betaalbaar en toegankelijk stelsel. Niet alleen gericht op geld maar op goed functioneren van de keten.
De WGV brengt elk kwartaal nieuwe cijfers voor het voetlicht die jou en mij helpen om de arbeidsmarkt beter te begrijpen. En omdat we een beter beeld hebben, helpt het ons om beleid te bepalen, te discussiëren over nieuwe wegen of te ontdekken waarom de ene sector het beter doet dan de andere. Ieder kan de factsheets gebruiken om het gesprek aan te gaan en te helpen in de duiding van complexe vraagstukken. Neem eens een kijkje!
Hans Hokke is strategisch relatiemanager. Hij informeert bestuurders en hoofden P&O van zorg- en welzijnsinstellingen over arbeidsmarkt en personele ontwikkelingen. Hij vertaalt vragen van werkgevers naar input voor beleid en zorgt voor praktisch-operationele oplossingen door partijen onderling te verbinden.